Pomysł na B+E

Volkswagen touran

Zróżnicowanie pojazdów wykorzystywanych do szkolenia i egzaminowania na kategorię B+E, zarówno pod kątem marki, jak i wieku, jest znaczne. Do nauki jazdy służą samochody dostawcze, rodzinne minivany, a nawet SUV-y. Tym razem przyjrzymy się bliżej autu użytkowanemu przez płocki WORD. Jest nim volkswagen touran.

Samochody z Wolfsburga darzone są w naszym kraju rzadko spotykaną estymą. Dla większości są ideałem – synonimem jakości, trwałości i bezawaryjności. Jednak mniej liczni zarzucają im całkowity brak finezji, toporność i zachowawczość. Właścicieli aut ze znakiem VW na masce oskarżają o, delikatnie mówiąc, niezbyt szerokie motoryzacyjne horyzonty. Statystyki jednak nie kłamią, volkswageny wciąż znajdują się w czubie zarówno najczęściej kupowanych, jak i kradzionych pojazdów w Polsce. Przekrój wiekowy modeli poruszających się po naszych drogach jest na tyle duży, że zdaje się potwierdzać tezę o ponadprzeciętnej trwałości owoców niemieckiej myśli technicznej. Płocki touran również nie należy do najmłodszych. Wyprodukowane w 2007 roku auto jest przedstawicielem I generacji tego modelu. Przyjrzyjmy mu się bliżej.

Pudło na kołach

Touran pierwszej generacji został zaprezentowany w 2003 roku. Auto bazowało na płycie podłogowej znanej z golfa V generacji. W 2006 roku samochód poddano face liftingowi, obejmującemu zmianę kształtu reflektorów i atrapy chłodnicy. Kształt nadwozia volkswagena trudno uznać za finezyjny. Przez niektórych nazywany jest pudłem na kołach. Aż nadto widać, że konstruktorom przyświecała przede wszystkim jedna myśl – praktyczność i nieskomplikowane rozwiązania. Prostota nadwozia przekłada się na istotne cechy użytkowe. Wnętrze jest naprawdę przestronne i mieści pięć oddzielnych foteli. Opcjonalnie można było zamówić dwa dodatkowe, chowane pod podłogą bagażnika. W konfiguracji 5-osobowej pojemność bagażnika wynosi 695 l, a przy pozostawieniu tylko dwóch foteli dysponujemy przestrzenią bagażową o pojemności aż 1989 l. Deska rozdzielcza stylistycznie nawiązuje do nadwozia. To chyba jeden z najnudniejszych projektów z tamtych lat – szary i prosty. Nie można jej jednak odmówić ergonomii, precyzji montażu i przyzwoitych materiałów. Podróżujący mają do dyspozycji znaczną liczbę schowków i półek. Pasażerowie drugiego rzędu dysponują składanymi stolikami na oparciach przednich foteli. Oparcie środkowego fotela można złożyć, aby pełnił rolę poręcznego stolika. Podróż touranem nie należy do najbardziej komfortowych. Zawieszenie składa się z klasycznych kolumn McPhersona z przodu i osi wielowahaczowej z tyłu. Jest dosyć sztywne, zapewniając doskonałą trakcję i precyzyjne prowadzenie. Dobrze radzi sobie również na naszych często niedoskonałych drogach i nie ulega zbyt częstym awariom. Najszybciej zużywają się łożyska kół i elementy gumowo-metalowe, umiejscowione w przedniej części pojazdu.

Szeroka gama silników

Gama silników stosowanych w tym modelu była bardzo szeroka, dając każdemu możliwość znalezienia jednostki dopasowanej do swoich potrzeb i temperamentu. Pod maskę trafiały silniki benzynowe: 1.6 (102 KM), 1.6 FSI (115 KM), 2.0 FSI (150 KM), 2.0 EcoFuel (109 KM), 1.4 TSI (140 KM), 1.4 TSI EcoFuel (150 KM), 1.4 TSI (170 KM), oraz wysokoprężne: 1.9 TDI (90 KM), 1.9 TDI (100 KM), 1.9 TDI (105 KM), 1.9 TDI BlueMotion (105 KM), 2.0 TDI (136 KM), 2.0 TDI (140 KM), 2.0 TDI (170 KM). Spośród jednostek benzynowych najlepszy wydaje się wolnossący silnik o pojemności 1,6 litra. Nie oferuje on nadmiernej dynamiki, ale ma opinię stosunkowo bezawaryjnego i cechującego się umiarkowanym apetytem na paliwo. Bez problemu współpracuje również z instalacją LPG. Silniki wyposażone w turbosprężarki oferują znacznie lepszą dynamikę, jednakże ich eksploatacja może przysporzyć pewnych problemów. Odnotowano częste awarie wtryskiwaczy, cewki zapłonowej i napinaczy łańcucha rozrządu. Zdarzały się również przypadki pękających tłoków oraz zwiększonego zużycia oleju.

Wśród diesli niezmiennie króluje znany i ceniony od lat 1,9 TDI. Nie gwarantuje on spektakularnych osiągów i wysokiej kultury pracy, ale jest właściwie bezawaryjny. Awarie pompowtryskiwaczy i turbosprężarki należą raczej do rzadkości. Amatorzy chiptuningu mogą znacznie poprawić jego osiągi. Dużo bardziej dynamiczny silnik 2.0 TDI owiany jest złą sławą. Do legendy przeszła jego wysoka awaryjność i bogata paleta wad fabrycznych. Awarii już po krótkim czasie ulegały: pompowtryskiwacze, popychacze zaworowe, wałki rozrządu, napęd pompy oleju, głowica i nietrwałe dwumasowe koło zamachowe. W skrajnych przypadkach przy kumulacji nieszczęść auto może okazać się prawdziwą skarbonką. Irytujące są również niedoskonałości innych elementów niemieckiego minivana. Uszczelki w drzwiach przepuszczają wodę, silnik wycieraczek nie należy do trwałych. Mogą wystąpić problemy z elektrycznym sterowaniem szyb, włącznikiem świateł stopu i sprężarką klimatyzacji. Posłuszeństwa potrafi odmówić wspomaganie układu kierowniczego. Często dochodzi również do uszkodzenia sterownika skrzyni biegów oraz wiązki elektrycznej silnika. Na plus auta należy zaliczyć wzorowe zabezpieczenie antykorozyjne zarówno podwozia, jak i nadwozia. Widoczna korozja jest niezbitym dowodem wypadkowej przeszłości pojazdu i jego amatorsko wykonanej naprawy.

Praktyczne, ale niezbyt atrakcyjne

Wyciągnięcie jednoznacznych wniosków na temat volkswagena tourana nie jest łatwe. Z jednej strony, auto możemy uznać za niedopracowane i nadmiernie usterkowe. Z drugiej zaś, wyposażone w bezawaryjny silnik benzynowy 1.6 bądź wysokoprężny 1.9 TDI nie powinno nadmiernie wydrenować nam kieszeni. Dostęp do części zamiennych jest łatwy i nie są one przesadnie drogie. Duża część irytujących usterek jest łatwa do usunięcia. Touran to auto o niezbyt atrakcyjnym wyglądzie, za to bardzo praktyczne, o naprawdę sporych możliwościach transportowych. Na pewno przy zakupie lepiej unikać pojazdów z pierwszych lat produkcji – cierpią one na wiele chorób wieku dziecięcego. Nowsze modele, w których wyeliminowano wiele usterek, będą sprawiały o wiele mniej kłopotu.

Dariusz Piorunkiewicz

5 komentarzy do “Pomysł na B+E”

  1. Pingback: ks quik 2000

  2. Pingback: พัดลมหลังคา

Dodaj komentarz