Co najtrudniej wbić do głowy? Technikę jazdy

Łuk, koperta czy wreszcie lewoskręt na skrzyżowaniu to częste elementy egzaminu praktycznego, przez które kandydaci na kierowców oblewają egzaminy na prawo jazdy. Zapytaliśmy instruktorów, z czym ich klienci mają największe problemy jeszcze podczas kursu.

– Wiele zależy od indywidualnych predyspozycji, ale na pewno wielu moich kursantów ma problemy z tzw. łukiem – mówi Mirosław Grudziński, instruktor i właściciel „Nauki Jazdy Gruda” z Torunia. – Oczywiście są różne sposoby, triki, jak go zaliczyć, ale jeśli chce się wytłumaczyć jego mechanizm i sprawić, że również w praktyce, w mieście, w innych okolicznościach kierowca będzie umiał wykonać ten manewr, to wymaga jednak więcej wysiłku i ze strony instruktora, i ucznia. Dodatkowo właśnie ten element, często dobrze wyćwiczony i wykonywany podczas kursu, z niewiadomych powodów jest przyczyną porażki na egzaminie. Dlatego przykładam do niego dużą uwagę i często ćwiczymy go do znudzenia.

W mieście najgorsze są skrzyżowania

Jeśli chodzi o tzw. miasto, to zdaniem instruktora z Torunia, najtrudniejsze dla początkujących kierowców są sytuacje na skrzyżowaniach.

– Tutaj przecież nie ma jednej recepty – mówi. – Można znać zasady, opanować technikę jazdy, ale to, co nas czeka na skrzyżowaniu, jest zawsze wielką niewiadomą. Wymaga to od kierowcy pewnego doświadczenia i zdecydowania, o które u kursantów naturalnie jest dość trudno. Staramy się wyuczyć w nich pewne zachowania, ale same jazdy podczas kursu to zdecydowanie za mało.

– Tak naprawdę dla kogoś, kto nigdy nie prowadził auta, każdy element może być trudny do opanowania – dodaje Grzegorz Szaumkesel z „OSK Torque” w Pile. – Zaczyna się od przełamania strachu, ale zaraz potem są pierwsze trudności techniczne, czyli opanowanie pracy nóg – sprzęgło, gaz, hamulec. Kierowcy nawet nie zdają sobie sprawy i nie pamiętają już, jak na początku im się to wszystko myliło. Potem dochodzi kierowanie autem. Kolejna niby banalna sprawa, ale jak to zrobić, żeby skręcić i nie wjechać na krawężnik… Niektórym opanowanie tej sztuki naprawdę zajmuje trochę czasu. No i te dramatyczne wjazdy na skrzyżowanie, szczególnie skręcanie w lewo na skrzyżowaniu. To jest czarna magia dla wielu i przez długi czas.

Metody, triki, sposoby

Jak radzą sobie nauczyciele z tak problematycznymi sytuacjami? Właściciel OSK z Piły twierdzi, że każdy instruktor ma swoje sposoby i metody, choć przyznaje, że niektórzy na pewno próbują iść na skróty, co jednak nigdy nie popłaca.

– Jestem instruktorem od dwunastu lat i wypracowałem swoje metody na najtrudniejsze elementy – mówi. – Często jednak to bardzo indywidualne przypadki. Trudno sprzedawać jedną receptę na wszystkie.

Tylko kobiety nie rozróżniają stron? Nieprawda!

– Koordynacja nóg i rąk oraz rozróżnianie prawo i lewo – mówi bez namysłu Barbara Czyżniewska, właścicielka Szkoły Jazdy „Basia” z Koszalina. – Dużo się żartuje na ten temat, szczególnie z kobiet kursantek, jednak to powszechny problem, który dotyczy również panów. Trzeba o tym cały czas przypominać i zwracać uwagę. Na drugim miejscu postawiłabym technikę, a dokładniej obsługę auta. Na przykład wielu osobom trudno jest opanować sprzęgło i nauczyć się, jak nie podrywać z niego nogi. Albo opanować wykonywanie kilku czynności naraz, jak zmiana biegów, wciskanie i puszczanie sprzęgła, kierowanie i jeszcze obserwowanie tego, co się dzieje na ulicy.

– Według mnie, wszystkie trudności przy jakichkolwiek manewrach wynikają z podstawy, jaką jest zła technika jazdy – mówi Leszek Barszcz, właściciel szkoły jazdy z Małkini Górnej. – Najczęściej młodzi kierowcy podpatrują pewne zachowania i nawyki u innych kierowców i nie można im tego wybić z głowy, na przykład hamowanie za pomocą sprzęgła. Większości manewrów można nauczyć dość prosto i są one przez kursantów opanowywane w należytym stopniu. Natomiast trudno jest nauczyć pewnej płynności tych działań, która jest konieczna nie tyle na egzaminie, ile potem, podczas samodzielnej jazdy.

Ruszanie pod górkę najłatwiejsze? Niekoniecznie…

– Nie wiem, który z manewrów ogólnie jest najtrudniejszy do opanowania, z mojego doświadczenia wynika raczej, że można mówić o pojedynczych osobach, które miewają szczególne problemy z jakimś konkretnym elementem i czasem zupełnie nie wiadomo, z jakiego powodu – mówi Marek Wójcik ze Szkoły Jazdy „Elka” z Radomia. – Miałem kiedyś kursanta, który całkiem nieźle radził sobie z jazdą po mieście, ale za nic w świecie nie mógł opanować ruszania pod górkę – elementu, który trzeba zaliczyć na placu manewrowym. Zastanawialiśmy się obaj, z czego to wynika, bo niby znał zasady, ale nie potrafił płynnie ruszyć. Co najśmieszniejsze, na samym egzaminie to akurat wyszło mu bardzo dobrze. Trudno więc uogólniać.

Anna Łukaszuk