Kodeks etyczny instruktora nauki jazdy – cz. 3

Według Arystotelesa etyka jest wiedzą o życiu ludzkim, a zarazem sztuką życia. Jest więc wiedzą i sztuką dokonywania wyborów, urzeczywistniania ludzkich pragnień, potrzeb i zamiarów – czyli dobra, przy jednoczesnym unikaniu zła.

W czwartym artykule poświęconym zagadnieniom etycznym, które powinny obowiązywać szkoleniowców z branży nauki jazdy, skoncentrujmy się na powinnościach instruktorów nauki jazdy oraz właścicieli ośrodków szkolenia kierowców. Prezentujemy drugą grupę zasad, które zawiera Kodeks etyczny instruktora nauki jazdy, opracowany

z inicjatywy Instytutu Transportu Samochodowego. Kodeks pokazuje, jaki powinien być instruktor, jak powinien postępować i zachowywać się w określonych sytuacjach. Dlatego wśród naczelnych norm etycznych odnajdujemy następujące wyrażenie „powinności” – słowo, które ze względu na naszą specyficzną ludzką konstrukcję nie zawsze działa na nas motywująco. Zachęcając do kolejnej refleksji, zastanówmy się czy potrafimy utożsamić się z powinnościami, które są nam proponowane.

I. Powinności instruktora nauki jazdy wobec własnej grupy zawodowej

1. Instruktor nauki jazdy solidaryzuje się ze swoją grupą zawodową. Poczuwa się do współodpowiedzialności oraz identyfikuje się z poglądami głoszonymi przez stowarzyszenia, organizacje itp. zrzeszające instruktorów nauki jazdy, o ile nie są one sprzeczne z ogólnie obowiązującymi zasadami etycznymi i zasadami określonymi

w kodeksie.

2. Instruktor nauki jazdy identyfikuje się z własną grupą zawodową, eksponuje dyplomy, certyfikaty, odznaki itp.

3. Instruktor nauki jazdy współdziała ze swoimi współpracownikami. Służy radą i pomocą młodszym kolegom.

4. W miarę swoich możliwości instruktor przeciwdziała szkodliwemu dla zawodu egoizmowi. Propaguje i utrwala rzetelność i sumienność zawodową.

II. Powinności instruktora nauki jazdy wobec społeczeństwa

1. Instruktor nauki jazdy przejawia szacunek dla innych ludzi i troszczy się o mienie społeczne.

2. W stosunkach międzyludzkich instruktora cechuje wyższy niż przeciętny poziom kultury osobistej.

3. Instruktor nauki jazdy wspiera inicjatywy społeczne na rzecz bezpieczeństwa ruchu drogowego.

4. Instruktor nauki jazdy wykazuje zainteresowanie sprawami regionu i lokalnego społeczeństwa.

III. Powinności reprezentantów instruktorów nauki jazdy

1. Reprezentant przyjmuje z odpowiedzialnością powierzone mu przez środowisko funkcje

i nie uchyla się od podejmowania działań na rzecz środowiska instruktorów nauki jazdy.

2. Reprezentant w swoich działaniach kieruje się dobrem ogółu środowiska instruktorów nauki jazdy, a nie interesem wąskiej ich grupy. Poszukuje rozwiązań uniwersalnych.

3. Reprezentant nie wykorzystuje pełnionej funkcji do nieuczciwego wzmacniania swojej pozycji na rynku.

4. Reprezentant jest autorytetem dla innych instruktorów nauki jazdy.

IV. Powinności właścicieli ośrodków szkolenia kierowców

1. Właściciel ośrodka szkolenia kierowców organizuje okresowe szkolenia i seminaria podnoszące kompetencje pracowników (instruktorów).

2. Właściciel ośrodka szkolenia kierowców stosuje uczciwą konkurencję – nie zaniża cen

i nie prowadzi sprzedaży usług poniżej kosztów ich świadczenia.

3. Właściciel ośrodka szkolenia kierowców nie rozpowszechnia nieprawdziwych lub wprowadzających w błąd informacji o swojej lub konkurencyjnej firmie.

4. Właściciel ośrodka szkolenia kierowców nie nakłania osoby lub osób świadczących pracę na rzecz firmy konkurencyjnej do niewykonywania lub nienależytego wykonywania obowiązków pracowniczych.

5. Właściciel ośrodka szkolenia kierowców nie stosuje reklamy sprzecznej z prawem, dobrymi obyczajami i uchybiającej godności człowieka.

6. Właściciel ośrodka szkolenia kierowców nie wprowadza w błąd klientów co do tożsamości swojego ośrodka, używając zmodyfikowanego oznakowania, nazwy lub charakterystycznego symbolu innego ośrodka.

7. Właściciel ośrodka szkolenia kierowców czynnie zwalcza objawy korupcji w swoim ośrodku.

8. Właściciel ośrodka szkolenia kierowców dba o wysoką jakość wykonywanych usług.

9. Właściciel ośrodka szkolenia kierowców nie organizuje własnej siedziby w bezpośrednim sąsiedztwie innego ośrodka szkolenia kierowców.

Powinności właścicieli OSK zamykają katalog norm etycznych zawartych w kodeksie. Przypomnijmy, że zasady te zostały sformułowane na poziomie dużego uogólnienia. Można

z nimi polemizować, z drugiej strony można się z nimi zdecydowanie zgadzać. Niezależnie od wszelkich opinii są to normy bardzo uniwersalne. Mimo że zrodziły się one w trakcie szkoleń zawodowych współorganizowanych przez ITS w latach 2002-2003, można powiedzieć, że w czasach współczesnych, kiedy instruktorów i nowych szkół wciąż przybywa, kiedy nasze środowisko jest bardzo rozproszone, czasami nawet skłócone, kiedy hołduje się niejednokrotnie bylejakości, a nie jakości, są one jak najbardziej aktualne. Jest to niepodważalny dowód na ich uniwersalność i ponadczasowość. Kodeks nie może nikogo dyskwalifikować. Ma pomóc zweryfikować popełniane błędy, po to, aby przekształcić je

w konstruktywne i pozytywne działania. Przypomnijmy, że wykonujemy zawód, który powinien być obdarzony publicznym zaufaniem. Nawet w trudnych czasach jest szansa na

„w miarę normalne” funkcjonowanie i zmiany ku lepszemu. Trudne czasy muszą nauczyć nas pokory wobec życia i wykonywanej pracy. Ta pokora nie musi być wcale „dołująca”. Może być punktem zwrotnym w naszych poczynaniach. Wystarczy uwierzyć i zmotywować się. Skoro na co dzień motywujemy swoich kursantów, zmotywujmy samych siebie. Bądźmy z siebie dumni. Z życzeniami sukcesów w pracy nad sobą i kursantami

Paweł Żuraw